Rozproszenie

 

Projekt ROZPROSZENIE zakłada podjęcie twórczego dialogu z sytuacją pandemii i zalecanego w związku z nią dystansu fizycznego. W odpowiedzi na ograniczenia wprowadzone na skutek rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19, a w szczególności na zamykające się granice i zjawisko izolowania narodów, zależy nam na realizacji projektu we współpracy z niemieckimi partnerami, dzięki którym pojawił się pomysł na performans w przestrzeni publicznej realizowany przez kolektyw LIGNA. Członkowie kolektywu przyjadą do Szczecina, by stworzyć skrojoną na przestrzeń naszego miasta wersję projektu, w którym widzowie, kierując się wskazówkami podawanymi przez słuchawki, stają się performerami w przestrzeni miasta. Do stworzenia jednego gestu dialogującego z rozproszeniem i odnoszącego się do czasu pandemii pod znakiem dystansu fizycznego zostało zaproszonych 13 choreografów i choreografek z całego świata. W swoistym geście solidarności z tymi, którzy pozostają w izolacji, wykonany zostanie łączący ponad podziałem fizycznym gest wspólnotowy. Każdy z uczestników „wystawiony na widok”, w pewien sposób bezbronny, lecz „połączony dystansem” z innymi, stworzy rozproszony, zsynchronizowany kolektyw, kładąc tym samym polityczny nacisk na obecność: przypominając o tych, których w tym miejscu teraz nie ma: wszystkich oddzielonych przymusowo od swoich bliskich lub miejsca, w którym chcieliby być, także uchodźców, zmuszonych do przebywania w przeludnionych obozach. 

 

Zdecydowaliśmy, że będzie to reprezentacyjny Plac Solidarności, miejsce, które w symboliczny sposób odnosi się także do tożsamości niemieckiej Szczecina (plac stanowi dach Muzeum Przełomów, które w swych salach tuż pod powierzchnią placu eksponuje istotne, przełomowe momenty z historii miasta) oraz stanowi arenę ścierania idei kształtujących współczesne życie polityczne i społeczne Polski (odbywają się tu najważniejsze dla miasta demonstracje, protesty, marsze, gromadząc jednorazowo nawet do kilku tysięcy osób).


Kolektyw Ligna, mający wieloletnie doświadczenie w tworzeniu miejskich choreografii, współpracować będzie przy szczecińskiej wersji z polską choreografką Katarzyną Sitarz, mającą już doświadczenie w pracy z tym miejscem: jej choreografia Gravicity powstała w 2016 z inspiracji pochyłymi formami dachu muzeum (przypominającymi kształty wielkich fal morskich), gdzie w piękny, sugestywny sposób (za pomocą transmisji z kamery na ciele) przybliżała widzom bezpośrednie doświadczenie, jakiego doznaje ciało poddane działaniu grawitacji w tak uformowanej przestrzeni. Stworzona przez nią instrukcja słowna dołączy do dwunastu innych, stanowiąc osobisty wkład w działanie, które w założeniu twórców będzie eksploatowane również w innych miastach Europy.


Partnerem projektu jest MOUSONTURM (FRANKFURT).

 

 

 

 

Rozproszenie wszędzie! 

Ćwiczenie z dystansu solidarnego

LIGNA & 13 CHOREOGRAFEK*AFÓW

plac Solidarności + transmisja online

 

z udziałem: Alejandro Ahmed, Bebe Miller, Bhenji Ra, Edna Jaime, Eisa Jocson, Geumhyung Jeong, Katarzyna Sitarz, Mamela Nyamza, Maryam Bagheri Nesami & Mitra Ziaee Kia, Melati Suryodarmo, Raquel Meseguer, Yuya Tsukahara + contact Gonzo, Dana Yahalomi / public movement

tłumaczenie z języka niemieckiego: Iwona Nowacka

 

Rozproszenie wszędzie! to nowy projekt hamburskiego kolektywu performatywno-medialnego LIGNA, z udziałem trzynastu międzynarodowych artystek i artystów. Członkowie grupy: Ole Frahm, Michael Hueners i Torsten Michaelsen zapytali choreografki i choreografów z całego świata, jakie społeczne i fizyczne zmiany zaobserwowali w swoich miejscach pobytu podczas okresu globalnego zagrożenia. Ze szczególnym naciskiem na doświadczenia bezbronności i solidarności. Publiczność, zaopatrzona w słuchawki, podąża za wielogłosową choreografią i instrukcjami ruchowymi, stając się jednocześnie częścią nowej formy kolektywnego działania.

 

Prace grupy LIGNA, składającej się z performerów i artystów medialnych, mają jeden wspólny mianownik: zwracają się do swojej publiczności jako do kolektywu, który poprzez wspólne działanie jest w stanie dokonywać zmian w przestrzeni – czy to będzie monitorowana galeria handlowa, czy deptak czy też typowa pudełkowa czarna sala w teatrze offowym. Te oparte na współpracy interwencje zawsze odbywają się w sytuacji zapośredniczonej: komunikat kierowany jest do kolektywu poprzez medium – jak na przykład radio, zaprogramowane odtwarzacze plików dźwiękowych, filmów bądź komunikatory. Pojedynczy uczestnik znajduje się w paradoksalnej sytuacji równoczesnego połączenia i izolacji. Kolektyw nie jest w stanie osiągnąć jedności, nigdy tak naprawdę tym kolektywem się nie staje. Tego typu wyprawy w przestrzeń możliwości i pośredniczenia rozproszonego kolektywu zawsze mają za odbiorcę ciała uczestników, a w centrum zainteresowania znajdują się gesty i ruchy. A jednocześnie prowokują pytanie, czy kolektyw jest w ogóle potrzebny, co kolektywne działanie jest w stanie zaoferować, kiedy cały świat się ujednostkawia, działając głównie w odosobnieniu przed ekranem?

 

 

Wydarzenie realizowane jest w ramach projektu „ROZPROSZENIE”, który dofinansowany został przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz Goethe-Institut.

 

 

 

ABY WZIĄĆ UDZIAŁ W WYDARZENIU -- PROSIMY O REZERWACJĘ MIEJSCA DROGĄ ELEKTRONICZNĄ: (OBOWIĄZUJE KOLEJNOŚĆ ZGŁOSZEŃ)!